Vertalersgeluk zonder oesters

En daar ging hij dan, de Europese Literatuurprijs 2012, naar Julian Barnes en zijn vertaler Ronald Vlek. Pech voor het duo Houellebecq/De Haan, dat evenwel niet bij de pakken neer wenst te zitten en zijn zinnen heeft gezet op een revanche in het mooie jaar 2017.

De avond waarop de bekendmaking plaatsvond, tevens de afsluiting van de Vertalersgeluk-tournee, was een gedenkwaardige. Géén oesters tijdens het etentje vooraf, wel een bonte collectie wijnsoorten om het verliezersverdriet achteraf mee weg te spoelen, tot diep in de nacht. Van het officiële programma, waaraan ik zelf een bijdrage mocht leveren door mijn geluk te bezingen (met ter adstructie een even melancholieke als aangrijpende passage uit De kaart en het gebied), was vooral de afsluitende discussie met het publiek interessant. “Vertalersgeluk zonder oesters” verder lezen

De kaart en het gebied: de prijs?

De kaart en het gebiedWint De kaart en het gebied de Europese Literatuurprijs? Over twee weken weten we het, want dan vindt in de Rotterdamse Unie de officiële bekendmaking plaats tijdens een avondje in de reeks Vertalersgeluk. Het is alvast heel aardig dat het boek het tot de shortlist heeft geschopt, want ondanks alle lof in de pers voor zijn laatste roman zal Houellebecq nooit een schrijver worden die de consensus van het lezerspubliek wegdraagt.

Dat bleek laatst nog maar weer eens toen ik om wat voor reden dan ook zijn naam liet vallen in een gesprek met een Franse en een Duitse collega, beiden vriendelijke mensen met een groot hart voor literatuur. Ogen begonnen vuur te schieten, zware donderwolken pakten zich samen op voorhoofden, het enige wat er nog aan ontbrak waren de spreekwoordelijke rookpluimen uit de oren. “De kaart en het gebied: de prijs?” verder lezen